Friday, April 8, 2011

აფროქართველის ჩანაწერები 12 (40) - დამოუკიდებლობა 2

დამოუკიდებლობა - 2
(მარგაები)

წინა კვირას გითხარით, აპრილი განასკუთრებული თვეა სიერა ლეონეში. დამოუკიდებლობის თვე, 27 აპრილს კი დამოუკიდებლობის დღეა. თავისუფლების თემა ტრიალებს ყველგან, ყველა ცდილობს დაადასტუროს რომ აქ არის, რომ ისიც მონაწილეობს, რომ მასაც ესმის. პოლიტიკოსები იბერებიან, ხალხი უდასტურებს, მოკლედ ყველა საქმეშია. თითქოს ვინმეს არა სჯერაო, თითქოს დასამტკიცებელიაო...
”უკრაინამ გვცნო!” - ეს ისე, ჩემი ასოციაციები ამუშავდა, ვისაც გახსოვთ, შეგერგოთ. ვისაც არა, ალბათ არც არის საჭირო...
ფრიტაუნი კი, თავისუფლების ქალაქი, ნელ-ნელა იმუხტება 27 აპრილისთვის და ამ დღეს ამოხეთქავს. აკი ინგლისის დედოფალსაც ელოდებიან სტუმრად.
ერთი გვარის ისტორიას გადავხედოთ. ეს ისტორია უკვე საუკუნეზე მეტია რაც გრძელდება. ნიშანდობლივია. თანაც სიერა ლეონეს დამოუკიდებლობასთან არის გადაჯაჭვული. სულ სამი კაცია, ახლო ნათესავები.
1.     დამოუკიდებელი სიერა ლეონეს პირველი პრემიერ მინისტრი, სერ მილტონ მარგაი.
ამონაწერი ჩემივე მონათხრობიდან: ”...სერ მილტონ აუგუსტუს სტრიები მარგაი (1895 - 1964). დაიბადა გბანგბატოკეში, ბანტას ჩიფდომში, მოიამბას რეგიონში. დაწყებითი განათლება იქვე, სოფლის სკოლაში მიიღო, ფრიტაუნის ალბერტ აკადემიაში გააგრძელა. ხარისხი ცნობილ ფორაბეი კოლეჯში დაიცვა 1921 წელს. შემდეგ ინგლისში გაემგზავრა, დურჰამში, სამეფო კოლეჯში ისწავლა და 1926 წელს ექიმი გახდა...
მილტონ მარგაი სიერა ლეონეში დაბრუნდა. დაარსა სკოლა, ჩამოაყალიბა წერა-კითხვის გავრცელების პროგრამა. შექმნა ჰიგიენისა და ბავშვთა მოვლის სპეციალური კურსები. მხარს უჭერდა ქალთა საიდუმლო საზოგადოება "სანდე"- განვითარებას, ქალთა განათლების და დასაქმების პროექტებით. ჩამოაყალიბა ქალებისათვის ექთნების სასწავლებელი. ეს სერ მილტონის დამსახურებების მცირე ჩამონათვალია.
სერ მილტონი, ინგლისური სიკეთისა და განვითარების მომხრე, პოლიტიკაში აქტიურად ჩაება. 1949 წელს ჩამოაყალიბა ”სიერა ლეონე პიპლს პარტი” ანუ სლპპ - ი, სახალხო პარტია. პარტიამ 1951 წელს საკანონმდებლო საბჭოში არჩევნები მოიგო. მილტონი მარგაი კი ჯერ ჯანდაცვის, შემდეგ სოფლის მეურნეობია მინისტრი იყო. 1954 წელს კი მთავარი მინისტრი გახდა. ეს ჯერ კიდევ კოლონიურ ადმინისტრაციაში.
1957 წელს სლპპ-იმ ისევ გაიმარჯვა არჩევნებში. თუმცა აქ მისი უმცროსი ძმა ჩაუდგა კრიჭაში და პარტიის ლიდერობას შეეცილა. ეს ჩვენი მეორე პერსონაჟი ალბერტ მარგაია, მასზე მერე მოგითხრობთ.
მილტონ მარგაი კვლავ ლიდერია და მთავრობას ხელმძღვანელობს. კონსტიტუციაც შეიმუშავეს. 1958 წლიდან სიერა ლეონე პრაქტიკულად დამოუკიდებელია. 1959 წელს მილტონ მარგაის ინგლისის დედოფალმა რაინდობა უბოძა და იგი სერ მილტონი გახდა.
სერ მილტონის ნება რომ ყოფილიყო ალბათ დამოუკიდებლობის დეკლარაციას კიდევ გადადებდა, მაგრამ პოლიტიკურმა სიტუაციამ აიძულა და 1961 წლის 27 აპრილს, დასავლეთ აფრიკაში ყველაზე ბოლომ სიერა ლეონემ გამოაცხადა, რომ ამიერიდან ქვეყანაა და თითონ, სხვის დაუკითხავად წყვიტავს საკუთარ ბედს.
სერ მილტონ მარგაი ახალი თავისუფალი ქვეყნის პირველი პრემიერ მინისტრი გახდა.
1962 წელს პირველი არჩევნები ისევ სერ მილტონის დაარსებულმა სლპპ -იმ მოიგო.
სიერა ლეონეს პირველი პრემიერ მინისტრი 1964 წელს გარდაიცვალა თავის ოფისში.
ხმელ-ხმელი, დარბაისელი რაინდი, განათლებით ექიმი, კეთილი და ჭკვიანი მილტონ მარგაი ათწლეულები მიმართავდა სიერა ლეონეს ბედს. მის დროს იყო მშვიდობა და პროგრესი.
2.     სიერა ლეონეს მეორე მმართველი, პრემიერ მინისტრი ალბერტ მარგაი.
სერ მილტონის ნახევარ ძმა, ალბერტიც იქვე  გბანგბატოკეში დაიბადა. განათლებაც კარგი მიიღო, ინგლისშიც ისწავლა. იურისტობას დაეუფლა, მაგრამ სულ სხვა ხასიათისა და ჯილაგის გამოდგა.
მეორე პრემიერ მინისტრს ხალხი ”აკპატა”-ს ეძახდა, რაც მენდეზე ნიშნავს ”...ჩვენი ველური, მსუქანი კაცი..”, ისე ”დიდ ალბერტსაც” და ”აფრიკელ ალბერტსაც” ეძახდნენ.
ასე მგონია, რომ არა უფროსი ძმა, ნიჭიერი დიპლომატი და პოლიტიკოსი, სერ მილტონი არა, მსუქან ”აკპატა”-ს აზრათაც არ მოუვიდოდა პოლიტიკოსობა. ძმის მაგალითმა კი მადა გაუღვიძა. თხა თხაზე ნაკლებიო, ამაზეა ნათქვამი.
აკი 1957 წელს პარტიის შიდა არჩევნებში საკუთარ ძმას დაუპირისპირდა, მერე სლპპ - დან გავიდა და საკუთარი პარტია შექმნა. ისევ უფროს ძმას დაეჯახა. წააგო. უფროსმა ბოლომდე არ გაწირა და კოალიციურ მთავრობაში მინისტრად შეიყვანა.
აკპატამ ჭკუა იხმარა, გაყუჩდა და მინისტრობას დასჯერდა, თითქოს დადინჯდა და უფროს ძმას ყური მიუგდო. 1962 წლიდან ფინანსთა მინისტრად დაინიშნა და პრემიერ მინისტრის მარჯვენა ხელად იქცა. მოძლიერდა და როდესაც 1964 წელს სერ მილტონი გარდაიცვალა, პრემიერ მინისტრობა იქვე გადაიბარა.
იქვე დამთავრდა რაინდობის ხანა. იმასაც ამბობდნენ ალბერტ მარგაი სხვადასვა ხერხებით ატყობინებდა ინგლისის დედოფალს, ჩემთვისაც კარგი იქნება სერობაო. წაუყრუა ელისაბედ მეორემ, თითქოს არაფერი გაუგია. რაინდობა ეტყობა ცოტა სხვა რამეა.
სიერა ლეონეში ლამის სამაგალითო დემოკრატია იყო, ალბერტ მარგაიმ ერთპარტიული მართველობის შემოღება სცადა. 1967 წელს არჩევნები მაინც წააგო, მჯობნის მჯობნს რა დალევსო. მომავალი პირველი პრეზიდენტი, შიაკა სტივენსი, ხალხმა რომ ცხვირა” შეარქვა, უფრო ფხიანი აღმოჩნდა.
ალბერტმა გაიბრძოლა, ეგრე არაო, სამხედროები მოიშველია, ძალაუფლება არ დათმო და ”ცხვირა” მოაძრო. ისევ მე ვარ უფროსიო. ამაშიც უნიჭო გამოდგა, წელი არ იყო გასული, რომ სამხედროებმა გადატრიალებული ისევ გადმოატრიალეს და ისევ შიაკა სტივენსი გამოაცხადეს პრეზიდენტად.
ეხლა კი უკვე მაგრად მოაჯდა ”ცხვირა”. ალბერტის მიერ დაწყებული ერთპარტიულობა სახელმწიფო პოლიტიკად გამოაცხა და ოცი წლით ჩაიბარა ქვეყანა.
ერთში კი გაუმართლა ალბერტ მარგაის, ეტყობა მოელაპარაკა ცხვირას, ხელი არავინ ახლო და 1980 წლის 18 დეკემბერს მშვიდად, ძილში გარდაიცვალა.
3.     პოლიტიკოსი ჩარლზ მარგაი.
ჯერ კიდევ არ დამთავრებულა მარგაების ამბავი. აკპატას, ალბერტ მარგაის შვილი, სერ მილტონის ძმისშვილი, პოლიტიკოსი და ადვოკატი ჩარლზ მარგაი დღესაც იბრძვის პრეზიდენტობისთის.
ჩარლზ მარგაი 1945 წელს დაიბადა. უკვე გავლენიანი პოლიტიკოსების ოჯახში გაიზარდა, კარგი განათლება მიიღო, იურისტი და ადვოკატი გახდა, მაგრამ ბიძის გენებს ეტყობა მამისამ აჯობა.
სამოქალაქო ომის მიწურულს, 1998 წელს, პრეზიდენტმა ახმად კაბამ ჩარლზ მარგაის შინაგან საქმეთა მინისტრის პოსტი მისცა, ეტყობა მარგაების გვარს გაუწია ანგარიში.
იმის მერე ინტრიგას ინტრიგაზე ხლართავს ჩარლზი, მრავალსვლიან კომბინაციებს აწყობს, დიდმნიშვნელოვან სვლებს აკეთებს და ყველას უმტკიცებს, ეს ქვეყანა ბოლოს და ბოლოს მაინც მარგაებს დაუბრუნდებაო.
ჯერ ჯერობით კი ერთი პარტიიდან მეორეში გადადის, ახალ პარტიებს ქმნის და მუდამ პრეზიდენტობის კანდიდატია.
ბოლო არჩევნების დროს შიდა პარტიული პრაიმერის წააგო მაშინდელ ვიცე პრეზიდენტ სოლომონ ბერევასთან. იმის მაგივრად რეალობა მიეღო და პარტიას დახმარებოდა, ბიძამისი დაარსებული სლპპ გახლიჩა, თავის მომხრეები წაიყვანა, ახალი პარტია დაარსა და თვითონ წაეპოტიანა პრეზიდენტობას. მეორე ტურში ვერ გავიდა, თავისი ყოფილი პარტიის მოწინააღმდეგეს, ეხლანდელ პრეზიდენტს შეეკრა, თავისიანებს წააგებინა. მერე ამ ახალსაც ვერ შეეწყო და ეხლა ისევ თავიდან რაღაც ახალ პარტია ქმნის და მომავალი არჩევნებისათვის ემზადება...
ნეტა ერთი დღით გააცოცხლა სერ მილტონ მარგაი და თავის ძმიშვილთან დაალაპარაკა. რაინდული საუბარი გამოვა, არა?
ისევ ჩემმა ასოციაციებმა წამიღეს - ჩვენც ხომ გამოგვადგნენ ჩვენების შვილები და შვილიშვილები. მარტო ქართული სამეფო გვარის ჯვარედინი ქორწინება რადა ღირს!
ქვეყანაც ესე ჩამოვიდა, სერ მილტონიდან ჩარლზამდე. დღევანდელი პრეზიდენტი კი გაიძახის, მთავარია ”ატიტუდი” შევიცვალოთო და დედოფალ ელისაბედ მეორეს ეპაყიჟება ქვეყნის 50 წლისთავზე. ვინ იცის, რაინდობის იმედიცა აქვს?

* * *

ჩვენი ფრიტაუნის კარმიდამოს ღამის დარაჯი, პოლიციელი მომო ბევრის მომსწრეა.  ყველას იცნობდა, სერ მილტონიდან დაწყებული, აკპატა, ცხვირა, სამოქალაქო ომის ლიდერები, ჩარლზ მარგაი....
-         რაო მომო, მისცემ ხმას ჩარლზ მარგაის?
-         მე პოლიციელი ვარ სერ, ბრძანებებს ვასრულებ. არჩევნები რა ჩემი საქმეა? - მოჭუტა თვალები მომომ
-         რა იყო, არავის არ ვეტყვი...
-         ეხ, სერ! 50 წელი გავიდა უკვე, ნეტავი იქამდე მიგვაღწევინა, სერ მილტონი რომ იწყებდა ნახევარი საუკუნის წინ... ისე, ხომ იცით სერ, ალბერტ მარგაი სერ მილტონის მამის შვილი არ იყო, უბრალოდ მამინაცვალმა გვარი და განათლება მისცა...
ესეც შენი დამოუკიდებელი დემოკრატია...

თორნიკე ბერიშვილი
ქ. ფრიტაუნი
6 აპრილი 2011 წელი

Friday, April 1, 2011

აფროქართველის ჩანაწერები 11 (39) - დამოუკიდებლობა

დამოუკიდებლობა



აპრილი განსაკუთრებული თვეა სიერა ლეონეში. 2011 წლის აპრილი კი სრულიად არაჩვეულებრივია. იმიტომ რომ სიერა ლეონე 50 წლის ხდება.

1961 წლის 27 აპრილს სიერა ლეონე დამოუკიდებელ ქვეყნად გამოცხადდა. 150 წლიანი ინგლისური კოლონიალური რეჟიმი დამთავრდა, სრულიად მშვიდობიანად მიიცვალა და დაიბადა ახალი, თავისუფალი ქვეყანა.

აქვე უნდა ითქვას, რომ დასავლეთ აფრიკის სახელმწიფოებს შორის სიერა ლეონე უკანასკნელი კოლონია იყო. იგი უკვე გაკვალულ გზას და მაგალითებს გაჰყვა და როდესაც უკვე არაფრით აღარ შეიძლებოდა ძველებურად გაგრძელება, თითქოს პატივი დასდო მსოფლიოს და მოწყალედ დათანხმდა დამოუკიდებლობა მიეღო.

დღეს კი 2011 წლის აპრილია, სიერა ლეონე 50 წლის ხდება, სერიოზული იუბილეა და ქვეყანა და განსაკუთრებით დედაქალაქი გამალებით ემზადება დაბადების დღისთვის.

სამოქალაქო ომისაგან გაპარტახებული ქვეყანა ხელახალ ცხოვრებას იწყებს. ნელ-ნელა გონს მოდის და ეს იუბილეც სიმბოლურია. ყველას უნდა რომ იგი მშვიდობიანი, წარმატებული ცხოვრების სტარტი იყოს. ხელმოკლე მთავრობა ყველა მეთოდით აგროვებს სახსრებს, რომ ერთი კარგი ქეიფი გადაიხადოს, მხიარული ზეიმი მოაწყოს და ხალხიც გაახალისოს. სტუმრებსაც ელიან, საჩუქრებით ხელდამშვენებულებს. იმასაც ამბობენ, დედოფალი ელისაბედ მეორე ჩამობრძანდებაო!

არადა, რა კარგად იწყებოდა ყველაფერი...

სანამ 1961 წელს დამოუკიდებლობას გამოაცხადებდნენ, მეთოდური მზადება მიდიოდა. ათი წლით ადრე ინგლისის ზედამხედველობით და მფარველობით დაიწყო კონსტიტუციაზე მუშაობა, ჯერ ბრიტანეთის იმპერიის ფარგლებში. არჩევნებიც ჩატარდა, მინისტრთა კაბინეტიც შეიქმნა და დედოფლის დანიშნული გუბერნატორი ადგილზე არჩეულმა პრემიერ მინისტრმა შეცვალა.

სიერა ლეონეს პირველი პრემიერ მინისტრი სერ მილტონ მარგაი გახლდა. განათლებული, უაღრესად ჭკვიანი და დარბაისელი კაცი. ინგლისში ნასწავლი ექიმი, სიერა ლეონეში დაბრუნებული მეცენატი და საზოგადო მოღვაწე. დედოფალმა მას რაინდობა უბოძა.

სერ მილტონის მთავრობამ შეამზადა სიერა ლეონე დამოუკიდებლობისათვის. მთავრობა განათლებული, ძირითადად ინგლისში ნასწავლი ხალხისგან შედგებოდა. თუმცა ფრიტაუნშიც იყო კარგი სასწავლებლები. ქვეყანას ”დასავლეთ აფრიკის ათენს” ეძახდნენ. შეიქმნა ყველა საჭირო დოკუმენტი, იურიდიულად გასწორდა გასასწორებელი, შემზადდა ხალხის განწყობილებაც და 1961 წლის 27 აპრილს გამოცხადდა დამოუკიდებლობა.

სიერა ლეონე თანამეგობრობის სრულუფლებიანი წევრი გახდა. ავსტრალიის, კანადის, ინდოეთის, ახალი ზელანდიის და სხვათა და სხვათა თანასწორი მეგობარი.

1961 წლის ნოემბერში კი ერთ-ერთი პირველი ოფიციალური ვიზიტით, სიერა ლეონეს, როგორც სუვერენულ ქვეყანას საპატიო სტუმრები ეწვივნენ - ინგლისის დედოფალი ელისაბედი და ედინბურგის ჰერცოგი ფილიპი. უნდა იცოდეთ რა სიხარულით, ზარ-ზეიმით და პატივისცემით მიიღო სტუმრები მასპინძელმა ქვეყანამ.

ოფიციალური პროტოკოლიდან.
ფრიატაუნის ნავსაყუდელს მოადგა სამეფო იახტა ”ბრიტანია”. პორტი  21 ქვემეხის ”სალუტით” მიესალმა.

დედოფალი ელისაბედი და ედინბურგის ჰერცოგი ფილიპი ნაპირზე გადმოვიდნენ. მათ დახვდათ პრემიერ მინისტრი, სერ მილტონ მარგაი და მთავრობა.

ნაპირზე ჩამწკრივებულა სიერა ლეონეს პირველი სამეფო ბატალიონი, სახელდახელო საზეიმო მუნდირებში გამოწყობილი. დედაფალმა საგანგებო ინსპექტირება ჩაატარა. გამორჩეულებს გადაეცათ სპეციალურად სიერა ლეონეს დამოუკიდებლობისადმი მიძღვნილი, დედოფლის მიერ ახლადდაარსებული მედლები.

ესკორტი ხალხით გადაჭედილ ქუჩებში დაიძრა, გახარებული ფრიტაუნელები დროშებითა და ყვავილებით შეეგებენენ  დედოფალს. ვიქტორია პარკში სტუმრებს ელოდებოდა ქალაქის მერი და ფრიტაუნის დელეგაცია.

აქვე, ვიქტორია პარკში, დედოფალი შეხვდა ბელადებს...

გადარჩენილია ამ ვიზიტის ამსახველი შავთეთრი კინო ფირები, რომლებიც სიერა ლეონეს მუზეუმში ინახება. მართლაც საოცარი სანახაობაა.

არაჩვეულებრივი დასწყისი იყო. 90-იან წლებში კი ათწლიანი სამოქალაქო ომი გაჩაღდა, უსასტიკესი, უაზრო, საძაგელი. სერ მილტონის დანატოვარი მთლიანად გაპარტახდა. ყველაფერი თავიდან იწყება.

ეხლა კი 50 წლის მერე, დამოუკიდებლობის სიკეთესა და უფრო სიმწარეს ძლივს გადარჩენილი ქვეყანა ზეიმისთვის ემზადება, და, საოცრებაა - ისევ დედოფალს ელოდება სტუმრად - იმავე დედოფალ ელისაბედ მეორეს, რომელმაც პირველ პრემიერ მინისტრს მილტონ მარგაის რაინდობა უბოძა და პირველმა მიულოცა ქვეყანას დამოუკიდებლობა. ელოდებიან დედოფალ ელისაბედ მეორეს და ედინბურგის ჰერცოგ ფილიპს. ორივე ცოცხალია, ჯანმრთელადაა. ღმერთმა მისცეს კიდევ მრავალი წელი.

ფრიტაუნში საგანგებოდ ამზადებენ ტრანსპარანტს: ”ლონგ ლივ ზე ქუინ!”

სიერა ლეონე 50 წლისაა, 20 წლის საქართველოზე 30 წლით უფროსი...

მოდი ცოტა ვიფანტაზიოროთ.

წარმოიდგინეთ რომ მეოცე საუკუნის დასაწყისში ვართ. არც რუსეთის ავადსახსენებელი რევოლუცია მომხდარა და არც გადაჯიშებულ ქართველებს მოუკლავთ ილია.

... წლები შეალია ილიას შექმნილმა სახელმწიფოებრიბის აღდგენის დასმა კონსტიტუციისა და იურიდიული დოკუმენტაციის შექმნას.1921 წელს გამოცხადდა საქართველოს დამოუკიდებლობა და პირველ პრეზიდენტად ილია ჭავჭავაძე აირჩიეს.

სახელმწიფოდ ჩამოყალიბების მესამე თვეს კი პირველ ოფიციალურ ვიზიტად საქართველოს ეწვია მეზობელი ქვეყნის, რუსეთის იმპერატორი ნიკოლოზ მეორე ოჯახითურთ. მოსალოცად, საჩუქრების გადასაცემად, უბრალოდ კეთილმეზობლური, მეგობრული ურთიერთობის დასამყარებლად.

სტუმრებს დახვდნენ მხცოვანი პრეზიდენტი, თავადი ილია ჭავჭავაძე და ქართული საზოგადოება. ჩვეული სტუმართმოყვარეობით უმასპინძლეს.

იმპერატორი ხალხთან შესახვედრად გავიდა. ძირითადად კარგად მიიღო ქართველობამ, მხიარულად, თუმცა იყო სტვენაც. ხდება ხოლმე.

...”ღმერთო, დაიფარე მეფე!”

არა, ისევ სჯობს ფრიტაუნს დავუბრუნდეთ. სამწუხაროდ არც რუსეთია ინგლისი და არც ჩვენ ვართ სიერა ლეონელები, ისე ეს არ ვიცი სამწუხაროა თუ არა...

ფრიტაუნში კი ძალიან მაგრად ემზადებიან, უკვე გაჩნდა გასაყიდად დროშის ფერება ყელსაბამები, მაისურები, ქუდები, მანქანაზე დასაწებელი ნიშნები. ქალაქში ყოველ კვირას ”კლინინგ დეის” აცხადებენ. დღე არ გავა რომ სხვადასხვა ჯგუფები გავლა-მარშირებაში არ ემზადებოდნენ. სასულე ორკესტრები, დოლები, ტამტამები...

ეკლესიებში ყოველკვირეულ ლოცვებში მადლობას უხდიან უფალს თავისუფლებისათვის და ავედრებენ ქვეყანას. 27-სთვის უზარმაზარი საეკლესიო მსვლელობებია დაგეგმილი.

წარმოდგენაც კი მიჭირს რა ხმაური და ცეკვა თამაში იქნება 27-ში.

ყველაზე უფრო კი ინგლისის დედოფლის ჩამოსვლას ელიან. ელიან იმიტომ, რომ ეს ლამის საუკუნეს მიტანებული ქალბატონი მათთვის მშვიდობის, სიკეთის და კარგი დროის სიმბოლოა.

აკი დღევანდელი პრეზიდენტის, ერნესტ კორომას მთავარია ლოზუნგია: მთავარია ატიტუდი!

ანუ განწყობის შეცვლას მოუწოდებს სიერა ლეონელებს. ხოდა მათაც უნდათ ის განწყობა დაიბრუნონ, სერ მილტონ მარგაის დროს რომ იყო. მობეზრდათ სიერა ლეონელებს ყველაფერ კარგში მაჩანჩალობა და ყველა სიდუხჭირეში ლიდერობა. რაღაც უნდა შეცვალონ! დედოფალი ელისაბედის ხელახალი სტუმრობა კი ამისათვის ნამდვილად ზედგამოჭრილია. კარგი ნიშანია, იქნებ კიდევ ერთხელ გამოვიდეს?



* * *


ჩვენი ფრიტაუნის კარმიდამოს ღამის დარაჯს, პოლიციელ მომოს კარგად ახსოვს ინგლისის დედოფლის  ნახევარ საუკუნის წინანდელი სტუმრობა.

-         მაშინ პატარა ბიჭი ვიყავი, სერ. ვიქტორია პარკში შევძვერი, დროშაც მქონდა. ეხ, რა კარგი დრო იყო, სერ!
-         რითი სჯობდა, მომო?
-         ჯერ ერთი, მშვიდობა იყო, სერ. არავინ არ იცოდა რა არის ომი და ძალადობა. მერე გასაქცევად გაგვიხდა საქმე.
-         ბევრი წავიდა, მომო.
-         ძალიან ბევრი. ვინც მოასწრო და 61 წლამდე პასპორტი აიღო ყველას ინგლისის პასპორტი ჰქონდა. ინგლისმა, ყველა ჩემს გაცემულ პასპორტს ვცნობო. ეგ კი არა, პასპორტიანი მშობლების შვილებს აძლევდა ახალ პასპორტებს, თუ ჰქონდათ დოკუმენტები. აბა უნდა გენახათ, მერე და მერე, რა ძებნა წავიდა, ეგება სადმე ვინმეს ძველი პასპორტი იყოსო. განსაკუთრებით ”ცხვირა” პრეზიდენტის, შიაკა სტივენსის დროს გაიხსენა ხალხმა ინგლისელობა, სამოქალაქო ომზე აღარ ვლაპარაკობ.
-         მომო, ამბობენ დედოფალი ჩამოდისო.
-         აუცილებლად უნდა წავიდე დასახვედრად, სერ! ხელი მაინც დავუქნიო.


თორნიკე ბერიშვილი

ქ.ფრიტაუნი
1 აპრილი 2011 წელი